Konten
Meh 50% kabeh bebrayan pungkasane pegatan. 41% bebrayan pisanan ngarep-arep ngalami nasib sing padha. Kemungkinan duwe anak sajrone bebrayan kaping pisanan luwih dhuwur amarga umure enom nalika wong pisanan nikah.
Yen 41% wong kasebut pungkasane pegatan, mula akeh pasangan sing dadi wong tuwa tunggal. Salah sawijining bagean sing paling bermasalah ing perceraian yaiku nalika ora ana pasangan sing pengin nyerah anak. Entuk pegatan lan bocah-bocah dibagi beda ing antarane mitra sing ora logis.
Dhuwit lan Properti bisa didol utawa dipérang. Nanging, perkara kasebut ora bisa ditindakake kanggo bocah-bocah sing wis kabukten saka kawicaksanane Raja Suleman.
Entuk pegatan lan hak asuh anak wis ora disenengi masyarakat. Rasio prevalensi sing dhuwur ing antarane masarakat ndadekake dadi perkara normal ing masarakat.
Bocah cilik lan pegatan
Ana akeh faktor kenapa perang tahanan rampung kanthi cara liya utawa liyane.
Kapabilitas finansial, alesan pegatan, penyalahgunaan, lan pilihan bocah kalebu sawetara sebab umum sing dadi Hakim kanggo mrentah utawa nglawan wong tuwa tartamtu.
Salah sawijining faktor penting sing asring diabaikan sajrone perang tahanan yaiku pentinge dhasar pembangunan bocah. Dheweke kudu tuwuh oyot ing endi wae, sanajan mung karo wong tuwa siji.
Dheweke kudu nglampahi paling ora 12 taun ing sekolah, lan kanca cilik penting kanggo pangembangan sosial.
Ora ana sangsi manawa ana wong tuwa sing bisa dadi kalungguhan bapak lan ibu. Akeh sing dingerteni gagal. Kita ora bakal bisa nyalahake wong siji yen ora nindakake pakaryan saka wong loro. Nyatane, kita ora bisa nyalahake babar pisan.
Kajaba iku, ora ngganti kasunyatan manawa bocah cilik ngalami akibat sing paling angel. Bocah cilik lan pegatan pancen ora kecampur.Wong tuwa sing nyoba ngopeni, sayangé, nglirwakake wektu sing apik karo anak-anake supaya bisa tuwuh lan ngrembaka.
Wong tuwa sing nunggal kudu njaluk pitulung, apamaneh saka kanca lan sedulur liyane. Kabeh wong sing cedhak karo sampeyan kudu gelem menehi pitulung, sanajan ora penting kayata nonton bocah-bocah sajrone sawetara jam.
Sedulur sing luwih tuwa uga kudu golek kendur. Sawise kabeh, ora ana sing kedadeyan yaiku kesalahan (muga-muga). Nanging kahanan kayata pegatan lan pengaruhe marang bocah-bocah, sing getih lan kulawarga paling penting, bisa nyebabake banget.
Alimoni lan hak istimewa dhukungan bocah liyane kudus. Gunakake kabeh dhuwit kanggo nyengkuyung masa depan bocah, luwih cepet berkembang dadi individu mandiri, luwih cepet kabeh wong bebas saka beban kasebut.
Nanging, lulus saka Sekolah Menengah Tinggi utawa entuk umur sing sah kanggo urip mandhiri ora dadi tujuan. Akeh wong sing entuk tonggak sejarah kasebut ora bisa ngurus awake dhewe.
Nanging, akeh dhukungan bocah ing wektu kasebut. Dadi, priksa manawa sampeyan wis nyimpen dhuwit saka dhuwit lan dana kanggo terus, luwih-luwih yen bocah kasebut pindhah menyang Universitas.
Sabar lan hawa liwat, bocah-bocah saya gedhe lan saben taun lumaku, dheweke bisa menehi sumbangan luwih akeh kanggo kulawarga. Priksa manawa sampeyan ora ndhelikake kahanan kasebut. Sanajan bocah cilik, bocah ngerti lan gelem nulungi kulawargane.
Pegatan lan bocah diwasa
Pegatan biasane nggawe bocah sing diwasa utawa luwih tuwa dadi rong kategori, jinis sing egois lan tanpa pamrih.
Jenis tanpa pamrih nindakake apa sing bisa ditindakake kanggo ngurus kulawarga minangka sulih saka wong tuwa sing ora ana. Kaya wong tuwa sing tunggal, dheweke ora mikir maneh babagan urip lan mbesuke. Kabeh makhluk dadi nyoba nyoba ngunggahake adhine sing enom supaya bisa tuwuh dadi individu sing kuat lan anggota masarakat sing unggul.
Sedulur tuwa sing tanpa pamrih uga bisa nindakake kerja paruh kanggo ngewangi tagihan (Dheweke kudu dadi sukarelawan, aja takon). Iki minangka pengalaman sing apik kanggo dadi wong diwasa sing tanggung jawab. Wong tuwa sing wis ningkah kudu ngurmati sedulur sing luwih dhiri lan terus menehi semangat. Biasane yen wong tuwa sing wis tuwa wiwit gumantung karo kontribusi bocah sing luwih gedhe sing ora egois, lan frustasi yen gagal.
Wong tuwa siji kudu eling yen ora salah anak-anake. Yen dheweke ngrewangi, nanging ora entuk, apresiasi gaweyane. Prentah kanthi sabar supaya luwih produktif mbesuk.
Jinis egois pancen ora peduli.
Iku mung bisa diandharake babagan iki.
Bocah-bocah sing luwih tuwa bisa uga lara utawa ngutus wektu kaya iki. Tingkat karo dheweke lan aja nganti dianggep kaya bocah-bocah, delengen ing endi dheweke ngadeg lan bisa nggarap. Yen padha nesu amarga pegatan, iku wajar, lan elinga aja disalahake, sampeyan bakal nggawe dheweke ing kahanan kasebut.
Aja menehi tanggung jawab marang dheweke. Nanging, ora salah yen sampeyan njaluk tulung, yen sampeyan bisa ngobrol karo dheweke lan nggawe dheweke ndeleng gambaran sing gedhe.
Pegatan lan bocah lan hubungan anyar
Suwe-suwe, ora kaget yen akeh pegatan ketemu wong anyar. Dheweke bisa dadi wong tuwa siji, lan sampeyan bakal bisa nggawe kulawarga campuran. Nglewati tlatah saben dinane mung ngurus bocah-bocah ora maju. Mung bunder nalika sampeyan nemokake wong anyar sing sampeyan tresnani utawa luwih saka mantan garwa sampeyan.
Bocah-bocah, enom lan tuwa, bisa uga ora kepenak urip bareng wong tuwa lan sedulur tiri sing anyar. Pendapate penting amarga dheweke bakal urip bebarengan lan pendekatan sing paling apik yaiku supaya alon-alon. Bocah cilik sing nakal lan duwe masalah bisa nindhes sedulur tiri sing anyar lan kudu nggunakake mikromanisasi supaya bisa sukses. Aja nganggep manawa nempatake kabeh ing atap sing padha bakal langsung nresnani.
Sinau kanggo maca ing antarane garis kasebut.
Bocah-bocah arang banget jujur karo perasaan sawise pegatan. Mengkono uga nalika urip karo wong tuwa utawa sedulur sing anyar.
Kalorone sampeyan lan pasangan sampeyan kudu ngerti yen pegatan lan bocah-bocah kudu nuduhake urip karo wong liya ora bisa dadi perjalanan sing apik kanggo sampeyan wong loro. Kasunyatane, proses kasebut dawa, lan yen ora duwe anak dhewe, mula angel diatur.
Ora kabeh perkawinan digawe ing swarga, utawa saben pegatan ora sarujuk
Pegatan lan bocah-bocah nyusahake urip kita, nanging kalorone mung minangka akibat alami saka tumindak kita dhewe.
Kita bisa nyalahake pegatan karo mantan pacar, nanging ora bisa nyalahake bocah kanthi apa wae. Kita minangka kewajiban lan tanggung jawab kanggo ngasuh bocah sing kuwat lan moral, ora preduli angel banget. Pegatan lan bocah uga bisa nambah urip.
Ora kabeh perkawinan digawe ing swarga.
Dadi, ngilangi kanker minangka perkara sing apik. Nanging, ngasuh anak mesthi dadi perkara sing apik, sanajan ana kalane kita kepengin nyengkel.