Aku: "Sampeyan ora nate mbuwang uwuh!"
Bojo: "Mboten leres."
Aku: "Sampeyan ora ngrungokake aku!"
Bojo: "Ya, aku."
Aku: "Napa sampeyan ora nate masak nedha bengi kanggo aku?"
Bojo: "Aku."
Obrolan cilik sing nyenengake iki asring ditindakake. Nggawe edan, sebagian amarga dheweke bener. Tanggepan sing akurat teknis. Ora preduli dheweke masak aku nedha bengi kaping pindho ing taun kepungkur, isih ana reaksi teknis sing sejatine. Nanging dudu sing nuwuhake kekarepan marang aku. Iku pertahanan dheweke. Ora setuju karo aku, dheweke mbela awake dhewe. Aku ora pengin debat babagan akurasi pernyataanku, aku pengin loro prekara: Aku pengin empati lan aku pengin ana sing diowahi.
Aku pengin dheweke ngomong:
“Nuwun sewu, bengi iki ora dakbuwang uwuh. Aku janji bakal nindakake minggu ngarep. ”
lan
“O, kowe ora krasa dirungokake, tresnaku. Nuwun sewu. Ayo aku mandheg apa sing daklakoni lan mripate lan ngrungokake kabeh sing bakal sampeyan ucapake. "
lan
“Nuwun sewu, yen sampeyan rumangsa kabotan nalika masak bengi kanggo aku. Aku seneng banget karo masakmu. Lan kepiye yen aku masak nedha bengi sepisan? ”
Ahhhh Mung mikir babagan dheweke ujar kaya ngono, aku bakal dadi luwih apik. Yen dheweke ngucapake perkara kasebut, aku bakal rumangsa ditresnani lan dirawat lan dingerteni lan dihargai.
Defensif minangka pakulinan sing wis jero banget, kanggo kita kabeh. Mesthi wae kita bakal mbela awake dhewe, wajar yen sampeyan tangane ngadhepi pasuryan nalika ana sing keplok. Yen ora nglindhungi awake dhewe, kita bakal cilaka.
Nanging, ing sesambetan, tanggepan pertahanan ora migunani. Wong kasebut nggawe wong liya ora peduli, kaya sing ora penting, ora bener, utawa salah. Iki ngrusak sambungan, nggawe jarak sing adoh lan pungkasane pacelathon. Defensif minangka kebalikan saka apa sing nulungi sesambetan supaya tetep lacak: tanggung jawab marang tumindak dhewe.
John Gottman, sing bisa dianggep ahli paling penting ing riset perkawinan, nglaporake manawa pertahanan yaiku salah sawijining sing diarani "Papat Horsemen ing kiamat." Yaiku, yen pasangan duwe papat kabiasaan komunikasi kasebut, kemungkinan bakal pegatan yaiku 96%.
Aku ora bakal pegatan (maneh) nanging aku ora seneng karo alangan kasebut, mula aku pengin banget bojoku mandheg anggone defensif.
Nanging kira-kira apa? Salah siji saka papat jaran liyane yaiku kritik. Lan aku bisa ngandel yen pertahanan bojoku minangka respons kritik saka aku.
Apa yen ora ngucapake "Sampeyan ora nate mbuwang uwuh!" Aku kandha, ”Mas, aku wis mbuwang sampah akhir-akhir iki, lan kita mutusake yen iki tugasmu. Apa sampeyan bisa entuk bola maneh? " Lan kepiye yen tinimbang "Sampeyan ora ngrungokake aku!" Aku ujar, “Hei tresna, nalika sampeyan lagi ing komputer nalika dakcritakake babagan dina iki, aku rumangsa ora digatekake. Lan aku miwiti nggawe crita sing sampeyan luwih seneng maca warta tinimbang ngrungokake babagan dinane. " Lan kepiye yen aku metu lan takon apa dheweke luwih seneng masak aku nedha bengi? Ya, dakkira kabeh bakal luwih apik.
Kepiye kita bisa ngerti yen ora nate menehi keluhan karo mitra kanthi kritik? Yen aku duwe bos, aku ora bakal ujar karo bosku, "Sampeyan ora bakal menehi dhuwit!" Iki bakal konyol. Aku bakal menehi kasus supaya aku pantes njaluk lan njaluk. Aku ora bakal nate ngandhani anakku, "Aja nganti ngresiki dolanane!" Iku mung bakal nuwuhake. Nanging, aku menehi pandhuan sing cetha kanthi bola-bali, babagan apa sing dakkarepake. Perkawinan ora ana ing kahanan kasebut amarga akeh sebab, nanging sing padha yaiku yaiku sejatine pancen lucu lan nyenengake kanggo tuduhan "sampeyan ora nate" kanggo pasangan sampeyan.
Luput.
Iku angel. Ora angel dikritik lan angel ora pertahanan.
Kadhangkala, aku ngandhani bojomu apa sing dakkarepake yen dheweke ora nanggapi tanggapan pertahanan sing durung bener. Kayane ngewangi sithik, amarga kadang-kadang aku nampa wangsulan sing luwih empati nalika aku sambat. Nanging nalika aku pancen main ing game, aku njaluk menehi do-over. Do-overs apik banget. Aku kritik lan banjur ujar, "Ngenteni! Mbusak kuwi! Sing dakkandhakake yaiku ... ”Ora kedadeyan asring kaya sing dakkarepake, nanging saiki daklakoni. Aku ngupayakake amarga ora ana sing pengin dikritik, lan aku mesthi ora pengin nangani wong sing dak tresnani kanthi kaya ngono. (Ditambah maneh, aku ngerti manawa kritik ora bakal menehi wangsulan sing dakkarepake!) Aku nyoba ngelingi tembung "Ing sangisore kritik iku butuh banget." Yen aku mung bisa ngomong babagan apa sing dakkarepake lan butuhake dudu kritik, kita kabeh bakal luwih krasa. Lan aku yakin manawa kita ora bakal bisa pegatan!