Konten
Nalika wong tuwa sing pegatan setuju kanggo menehi hak asuh putra-putrine, hakim biasane bakal nyetujoni anggere anak duwe kapentingan sing paling apik. Nanging, yen wong tuwa ora setuju babagan kepiye cara mbagekake anak-anake, hakim kudu mutusake lan biasane bakal menehi hak asasi fisik utama marang wong tuwa utawa wong tuwa liyane.
Ana mitos manawa hakim ora menehi hak asasi fisik utama kanggo para bapak. Iki adhedhasar kasunyatan manawa tradhisional, para ibu minangka pengasuh utama bocah-bocah lan bapak-bapak minangka sing menehi nafkah.
Dadi, biyasane pancen menehi hak asuh kanggo ibu, amarga dheweke uga sing ngurus bocah-bocah. Nanging, saiki, ibu lan bapak melu ngopeni lan golek penghasilan kanggo kulawarga. Akibate, pengadilan luwih cenderung supaya dijaga hak asuh 50/50.
Yen ana wong tuwa sing pengin njaga fisik utama kanggo anak-anake, dheweke kudu mbuktekake manawa bakal entuk kapentingan bocah sing paling apik. Argumentasi sing kuat babagan efek kasebut kalebu nyakup manawa dheweke wis tradisional dadi pengurus utama bocah-bocah lan dheweke terus dadi wong sing menehi perawatan sing dibutuhake lan pantes ditindakake bocah-bocah kasebut.
Dadi, sapa sing dadi pangurus utama bocah?
Kanggo nemtokake sapa sing kudu dianggep dadi pangurus utama bocah, ana sawetara pitakon sing bisa ditakonake:
- Sapa esuk sing tangi bocah kasebut?
- Sapa sing nggawa bocah ing sekolah?
- Sapa sing njupuk dheweke saka sekolah?
- Sapa sing nggawe manawa dheweke nggarap PR?
- Sapa sing yakin manawa dheweke sandhangan lan panganan?
- Sapa sing yakin bocah kasebut adus?
- Sapa sing siyap turu?
- Sapa sing nggawa bocah kasebut menyang dokter bocah?
- Sapa bocah sing nguwuh nalika wedi utawa lara?
Wong sing nindakake tugas kanggo singa kasebut miturut sejarah wis dianggep minangka pangurus utama bocah kasebut.
Yen wong tuwa ora bisa setuju babagan pengasuhan bebarengan, hakim biasane bakal menehi hak asuhan fisik utama kanggo wong tuwa sing wis ngentekake paling akeh kanggo ngrawat bocah saben dinane, yaiku dadi pangurus utama bocah kasebut. Wong tuwa liyane bakal diwenehi hak asuhan fisik sekunder.
Rencana parenting sing khas bakal nyakup akhir minggu lan preinan sing beda-beda ing antarane wong tuwa sing duwe hak asuh fisik utama lan wong tuwa sing duwe hak asile sekunder. Nanging, sajrone minggu sekolah, wong tuwa sing duwe hak asasi sekunder kasebut mung bisa sewengi bengi karo bocah kasebut.
Pengaturan sing cocog kanggo kapentingan bocah
Kanggo ngringkes, yen wong tuwa sing pegatan bisa menehi kesepakatan babagan pengaturan hak asuh sing paling apik kanggo anak-anake, pengadilan biasane bakal nyetujoni. Nanging, yen ora setuju, hakim bakal nemtokake pengaturan hak asuhan kasebut. Hakim biasane menehi hak asuhan fisik utama kanggo pengurus utama bocah-bocah, sing bisa diarani wong tuwa sing ngurus kebutuhan bocah saben dinane lan sing paling akeh ngenteni bocah-bocah kasebut sajrone urip.